((((نام حسین(ع) نامی زیبا بر تارک انقلاب ما))))
سلام به محرم سلام به عاشورا و سلام به بهمن ماه ،ماه انفجار نور و رهایی از ظلمت
من هم به نوبه خودم این ایام رو بخصوص روز بیست و دوم بهمن رو تبریک میگم
از این روز ها خاطراتی به یاد ماندنی در سینه مردم ما بجا مانده که ذکر اونها هر چند هم تکراری باشه بازم جالب و غرور بر انگیز هست
من در جایی شنیده بودم که در طول تاریخ اسلام و در کل تاریخ دهه هایی بوجود آمده که سر نوشت بشر رو عوض کرده و این در اسلام بیشتر به چشم می خوره مثلاًهمین دهه محرم وووو
و همین دهه ایام الله فجر که امام شهدا (قدس سره) در بوجود آمدن ان بسیار نقش آفرین و هدایت گر بودن از بزرگترین روز های تاریخ ایران و اسلام هستبله با وجود گذشت قریب به 28 سال از پیروزی انقلاب باز هم هنوز از بزرگترین و مردمی ترین و موفق ترین انقلاب های روزگار هست
چرا که مردم با عشق و همت توانستند اجانب و دشمنان را از کشور خود بیرون کنند و درس فراموش نشدنی رو به آنها بدهند
چه زیباست وقتی به پشت سر نگاه می کنیم ومی بینیم که با وجود همه سختیها و مصیبت ها بازم مردم حق شناس ما
هم پشت سر رهبری و ولایت دینی خود استوار ایستاده اند و میروند تا مملکت امام زمان رو به صاحب اصلیش یعنی امام عصر (عج)بسپارند
بارها و بارها مردم ثابت کردند که تا آخرین توان و قطره خون خود درراه اعتقادات و دین و میهن خود حاضر به فدا کاری و از خود گذشتگی هستند
و از نوامیس و مرزهای خاکی و از بام های سر بلندی اسلام و انسانیت دفاع خواهندکرد
و پر واضخ است که ، پیروی کردن از رهبری ضامن این پیروزی خواهد بود و باز هم 22 بهمن و میثاق دیگر
و روزی که آسمان میهن اسلامی پر می شود از حضور پرستوهای عاشق و پروانه هایی که همیشه در
گرد گل رهبری به پرواز در می آیند
من هم این روزها و این جشن پیروزی را به همه تبریک می گو یم بخصوص آنان که بر گردن ما و انقلاب
حقّ بسزایی دارند و درود بر روح بلند امام شهدا و شهدا ی سر افراز می فرستم و خداوند را سپاس می گویم
که افتخار زیستن در این مرحله از انقلاب را نسیب ما کرد
انشا الله که در حفظ دست رنج زحمت کشان انقلاب واستفاده کردن صحیح از این نعمت بزرگ خداوند یاری مان کند
و ما خود را آماده کنیم تا در این را راه سخت مشکلات را مرتفع بسازیم و به پیش برویم انشاالله.....
طبق نیتی که کرده بودم از این مطب شروع می کنم به ذکر نیایش های صحیفه و مقدمه ای اززندگی امام سجاد (ع)باشد
که مورد قبول و استفاده قرار بگیرد
و در ضمن از حالا به بعد من همه اونهایی که فقط از این ویلاگ دیدن هم کنن در ثواب زیارت عاشورا سهیم شون می کنم
یا (((زهرا)))
فرازی از نیایش یکم صحیفه سّجادیّه....
ومقدمه ای اززندگی امام سجاد (ع)در ادامه مطلب
حمد خدایی را که سیرتها و صورتهای پسندیدهرا برای ما برگزیدو روزیهای خوش و نیکو را برای ما ارزانی داشت.
خداوندی که ما را آن گونه برتری داد که بر همۀآفریدگان سلطه یابیم ،چندان که به قدرت او هر آفریده فرمانبر دار ماست به عزت او در بقۀطاعت ما.
سپاس خداوندی را که جز به خود ،درِ نیاز را به روی ما فرو بست.
چگونه از حمد او بر آییم ؟ کی سپاسش توانیم گفت ؟ نمی توانیم،کی توانیم؟
حمد خدایی را که در پیکر ماابزارهایی نهادکه توانِبست و گشادمان باشد وبه نعمت روح،زندگیمان عنایت فرمودو اندامهایی داد
که به وی آنها کارها توانیم ساخت و ما را از هر چه خوش و گوارنده است روزی داد
و به فضل خویش بی نیاز گردانید و به منّ و کرم خودسر مایه بخشید و تا فر مانبر داری
و سپاسگزاریمان بیازماید،به کارهایی فرمان دادو از کار هایی نهی فرمود.
چون از فر مانش سر بر تافتیم و بر مرکب عصیان بر نشستیم،به عقوبت ما نشتافت و در انتقام از ما تعجیل روا نداشت،بلکه
به رحمت و کرامت خویش ما را زمان داد و به رأفت و حلم خود مهلت عطا فرمود، باشد که باز گر دیم.
امام همام زین العابدین و سید الساجدین؛غلی ابن الحسین بن علی ابن ابی طالب به سال سیو هفت ویا سی و هشت هجری در مدینه ولادت یافت.
مادر گرامی آن امام(شهربانو) دختر یزدگرد سوم ساسانی است.
شهربانورا در زمان عثمان در زمده اسیران ایرانی به مدینه آوردند و امیرالمومنین علی (ع) وی را برای فرزند خود حسین (ع) به همسری گرفت.
زندگی مادر به روایتی کوتاه بود و پس از زادن فرزند خویش از دنیا رحلت کرد و به روایتی همراه شوی خود امام حسین(ع) به کربلا رفت.
اگر تولد امامرا در سال 38 بدانیم؛پس از واقعه کربلا جوانی 23 ساله بوده استکه به مشیت خداوندی از ان کشتار بی رحمانه
به سلامت رسته تا چراغ خاندان امامت را افروخته نگه دارد.
زین العابدین (ع)همراه کاروان اسیران اهل بیت به اسارت کوفه و شام ودر مجلس عبیدالله بن زیاد ویزیدابن معاویه
ودر هر موضع دیگر که ضروری می نمود؛زبان به سخن
گشودوخصم غالب را مغلوب فصاحت وبلا غت خود ساخته است.
امام (ع)پس از سپری شدن دوران اسارت که گویایک سال مدت گرفته بود.
به مدینه باز گشتو بیش از سی سال ؛ در عین زهد و پر هیز و عبادت؛بر مسند ارشاد وامامت جای داشت.
القاب آن حضرت زین العابدین و قدوةالزاهدین و سیدالمتقین وامام المومنین و الامین و السّجادوالژّّّّّّکی وزین الصالحین
ومنارالقانتین والعدل،حاکی از علّو مقام او در تقوی و عبادت است. از جملۀ القاب آن حضرت یکی هم ذوالثَفِنات است.
از آنِ جهت که پیشانی و کفِ دستها و زانو های ایشان از کثرت سجده به در گاه ذوالجلال پینه بسته بود
ولقب دیگر ایشان البَکّاء است یعنی بسیار گر یان، واین گریه همه از خوف خدا بوده است.
اقتباس ازمقدمه کتاب صحیفه سّجادیّه
ادامه دارد.......
