یا لطیف
در
کاخ یزید که سخن گفت مردم متحیر گوش می دادند ... آیا علی (ع) زنده شده
است؟! صدا ، صدای زینب (س) و سخن ها با تمام زیبایی ها و شجاعت وصلابت
هایش سخنهای علی(ع) است.زینب جان تیغ کلامت اولین شمشیری بود که به خون
خواهی حسین (ع) برخاست.
امام
سجاد(ع) در حق شما فرمودند: «ای عمه! شما الحمدلله بانوی دانشمندی هستید
که تعلیم ندیده ، وبانوی فهمیده ای هستی که بشری تو را تفهیم ننموده است.»
و در مجلس یزید اینگونه فرمودی :
«به
خدا قسم ای یزید ،هر چه کردی بازگشت آن به سوی خودت خواهد بود، چرا که تو
جز پوست خود نشکافتی و جز گوشت خود ندریدی.ای یزید! در آن روز که خداوند
بدنهای پاک شهیدانمان را حاضر می کند تا حقوق خود را از ستمگر بستاند ، تو
بر رسول خدا (ص) وارد خواهی شد ، اما می دانی در چه حالی؟ در حالی که خون
عزیزان او را ریخته و حرمت ذریه اورا از بین برده ای. آری ای یزید! از این
پیروزی ظاهری که به دست آورده ای ، غرق شادی مشو ، و آن عزیزان را در
کربلا به خاک و خون کشیده ای ، مغلوب و مرده مپندار. که خداوند می فرماید
:« کسانی را که در راه خدا شهیدشده اند مرده مپندارید. بلکه آنان نزد خدای
خود روزی می خورند. آل عمران/آیه 169»
دعا کن ما نیز مسافرکاروانی شویم که قافله سالارش توی ...
مگر شما در راه برادر من زحمت نمی کشید؟!
همسر
شهید برونسی در خاطره ای می گوید: یک بار شهید برونسی خاطره ای برایم
تعریف کرده ، گفت : «کنار یکی از زاغه های مهمات سخت مشغول کار بودیم.تو
جعبه های مخصوص ، مهمات می گذاشتیم و درش را می بستیم. یکدفعه چشمم افتاد
به یک خانم محجبه با چادر مشکی! داشت پا به پای ما توی جعبه مهمات می
گذاشت. پیش خودم فکر کردم : حتما از این زنهایی است که می آیند جبهه. به
بچه ها نگاه کردم. مشغول کارشان بودند و بی تفاوت می رفتند و می آمدند.
انگار اصلا آن زن را نمی دیدند قضیه عجیب برایم سوال شده بود. موضوع، عادی
به نظر نمی رسید. کنجکاو شدم بفهمم جریان چیست.رفتم نزدیکتر تا رعایت ادب
شده باشد.
سینه
ای صاف کردم و خیلی با احتیاط گفتم : خانم، جایی که ما مردها هستیم ، شما
نباید زحمت بکشین. رویش طرف من نبود ، به تمام قد ایستاد و فرمود:« مگر
شما در راه برادر من زحمت نمی کشید ؟!» یک آن یاد امام حسین(ع) افتادم و
اشک تو چشمانم حلقه زد. واقعا خدا به من لطف کرد که سریع موضوع را گرفتم و
فهمیدم جریان چیست. بی اختیار شده بودم و نمیتوانستم چه بگویم.
آن خانم ، همان طور که روش آن طرف بود فرمود :« هر کس که یاور ما باشد ، البته ما هم یاری اش می کنیم.»
ذکر نیزه
و صبر کن و صبر تو مگر به مدد الهی و به خاطر خدا نیست ؛ و بر آنها اندوهگین مباش و از مکر هایی که می کنند ، قلبت آزرده نباشد!
آیه 127/سوره نحل
از زبان دوست
امام حسین (ع) : بپرهیز از ظلم و آزار رساندن نسبت به کسی که یاوری غیر از خداوند متعال نمی یابد
