ستاره
وقتی رفتی من دیگه ابر نبودم
تنها یه ستاره کو شو لو بودم
به نگاهت دیگه من ساده نبودم
اره تنها بودم و لی شهاب نبودم
خبری از خودم نداشتم
چون دیگه من خودم نبودم
واسه رفتنم دیگه حرفی نداشتم
تو نگاه آسمون جایی رد پا نداشتم
بس که ترس دوری داشتم به خود اعتنا نداشتم
وسط چشمای مهتاب یه نشونی جا گذتشتم
می دونین من تو دل عشقم
خودمو جا گذاتشتم
واسه این بود که من اون نوشته ها رو
اینجوری یادگار نوشتم
اره حق با دلم بود که کتاب و برات یادگار گذاشتم
می دونی حالا من یه ستاره هستمکه میون آسمون تنها نشستم
دفتر خاطرات وبه گناه تو نبستم
هر چی هستم. هر کی هستم
با دلت عهدی و بستم
قفلشو چند باره بستم
کلید شو زدم شکستم
حالا من ستاره هستم
که تو آسمون نشستم
ابریم اما بارونو هم جا گذاشتم
غم وقصه هام تموم شد
چون فقط خدارو داشتم
حالا من ستاره هستم